dinsdag 22 november 2016

Bloemen

Het fijne van een autobiografisch verhaal is dat het niet waar hoeft te zijn. Je kunt gerust het een en ander uit je duim zuigen, of botweg verzinnen, als dat meer in je straatje ligt. De lezer merkt daar niks van. Als je maar de indruk wekt oprecht te zijn of anderszins op serieuze wijze de lezer een inkijkje in de keuken van je dagelijkse frustraties te geven. Je moet wel zelf de hoofdrol spelen, natuurlijk. En er moet bij voorkeur lekker eten in zitten. Welhaast moeiteloos kom ik zo bijna vanzelfsprekend bij mijn vader uit.